Układ z Schengen a Polska Policja

Układ z Schengen a Polska Policja

Data publikacji 02.03.2006

I.         Układ z Schengen a Polska Policja

 

1.         Układ Schengen

 

1.1)      Powstanie Układu Schengen

          14 czerwca 1985 r. w miejscowości Schengen pięć krajów europejskich: Niemcy, Francja, Luksemburg, Belgia, Holandia podpisały w miejscowości Schengen porozumienie o stopniowym znoszeniu kontroli na wspólnych granicach tzw. „Schengen I”

1.2)      Cel Układu z Schengen:

          zniesienie kontroli na granicach wewnętrznych Wspólnot

          automatyczne kompensacyjne przeniesienie kontroli na granice zewnętrzne wraz ze wzmocnieniem ich ochrony

1.3)      Konwencja Wykonawca do Układu z Schengen

          W celu realizacji postanowień zawartych w Układzie Schengen w dniu  19 czerwca 1990 r. podpisano Konwencję Wykonawczą do Układu z Schengen tzw. Schengen II. Konwencja Wykonawcza tworzy również podstawy prawne funkcjonowania systemu SIS (Schengen Information System)

1.4)      Kraje z poza UE współpracujące w ramach Schengen:

          Islandia,

          Norwegia.

1.5)      Kraje z UE nie uczestniczące w Układzie z Schengen:

a)         Wielka Brytania,

b)         Irlandia.

1.6)      Cel Konwencji z Schengen.

a)         Cele krótkoterminowe

          Ograniczenie kontroli granicznej do kontroli wizualnej przez służby graniczne.

          Wprowadzenie wspólnych punktów granicznych oraz umożliwienie mieszkańcom terenów przygranicznych przekraczania granicy w dowolnym miejscu i czasie.

          Przyjęcie środków zwalczających nielegalną migrację.

          Zniesienie niektórych form kontroli celnej i technicznej w ruchu towarowym.

b)         Cele długoterminowe.

          Zastąpienie kontroli na granicach wewnętrznych przez kontrole zewnętrzne.

          Zacieśnienie współpracy policyjnej.

          Harmonizacja polityki wizowej i azylowej.

          Liberalizacja polityki celnej.

          Zmiana trybu odprawy towarów w transporcie drogowym.

1.7)      Traktat Amsterdamski :

Wszedł w życie 1.05.1999r i zakładał :

          zwiększenie współpracy państw UE w obrębie II i III filaru,

          dalsze pogłębienie zasady większościowego podejmowania decyzji,

          wprowadzenie wspólnej polityki w sprawach azylu, imigracji, przekraczania granic zewnętrznych, - te zagadnienia z obecnego  III filaru przeszły do I filaru UE. Obecnie w III filarze znajduje się wyłącznie współpraca policji i sądów w sprawach karnych.

          Wprowadza w ramy prawa europejskiego dorobek prawny Układu z Schengen, tak więc Polska podpisując Traktat Akcesyjny zobowiązała się do przyjęcia całości dorobku prawnego Układu Schengen.

1.8)      Traktat z Nicei:

podpisany 26.02.2001r a wszedł w życie 1.02.2003r. Najważniejsze postanowienia :

          Zgoda na zmniejszenie liczebności Komisji Europejskiej – 1 państwo ma jednego komisarza, Wzmocniono rolę przewodniczącego KE,

          Rozszerzono procedury głosowania większościowego o nowe zagadnienia:

          sprawy wewnętrzne i wymiar sprawiedliwości / poza prawem rodzinnym,

          wymiana usług,

          swoboda przepływu i pobytu obywateli,

          polityka azylowa, imigracyjna i wizowa,

          fundusze strukturalne

 

II.        Podstawowe pojęcia związane z Konwencją Wykonawczą do Układu z Schengen

1.         Tytuł I Definicje pojęć

1.1)      Granice wewnętrzne:

          wspólne granice lądowe Umawiających się Stron, jak również ich lotniska przeznaczone do ruchu wewnętrznego, ich porty morskie przeznaczone do regularnych połączeń promowych wyłącznie z lub do innych portów znajdujących się na terytorium Umawiających się Stron, bez zawijania do portów znajdujących się poza tym terytorium

1.2)      Granice zewnętrzne:

          granice lądowe i morskie, jak również lotniska i porty morskie należące do Umawiających się Stron, o ile nie są one granicami wewnętrznymi

1.3)      Państwo trzecie:

          każde państwo inne niż Umawiające się Strony

1.4)      Cudzoziemiec:

          każda osoba nie będąca obywatelem państwa członkowskiego Wspólnot Europejskich,

1.5)      Cudzoziemiec, któremu odmówiono zgody na wjazd:

          każdy cudzoziemiec zgłaszany jako osoba nie mająca prawa wjazdu w ramach Systemu Informacji Schengen, zgodnie z postanowieniami Artykułu 96 KWS.

1.6)      Przejście graniczne:

          każde przejście graniczne wyznaczone przez właściwe władze i przeznaczone do przekraczania granic zewnętrznych;

1.7)      Kontrola graniczna:

          kontrola przeprowadzana na granicy, która niezależnie od jakichkolwiek innych przyczyn, wynika wyłącznie z zamiaru przekroczenia granicy.

1.8)      Ekstradycja

          jest to wydanie określonej osoby przez państwo, na terenie którego ta osoba przebywa, następujące na wniosek państwa, któremu przysługuje jurysdykcja karna, w celu przeprowadzenia przeciwko niej postępowania karnego lub wykonania orzeczonej uprzednio kary. Wobec obywateli Unii Europejskiej stosuje się przepisy wynikające z podpisania Europejskiego Nakazu Aresztowania

1.9)      Deportacja

          jednostronny administracyjny akt zawierający nakaz opuszczenia kraju.

1.10)    Wiza Schengen

          jednolita wiza uprawniająca do pobytu na terenie wszystkich państw, które są w Strefie Schengen. Wiza ta uprawnia do nieprzerwanego pobytu lub do łącznego pobytu nie dłuższego niż 90 dni w ciągu sześciu kolejnych miesięcy, licząc od daty pierwszego wjazdu na obszar Schengen. Do jej wydania właściwe jest państwo, na którego terytorium leży główny cel pobytu cudzoziemca. Ma ona postać jednakowej naklejki ze znakami narodowymi państwa wydającego.

 

 

2.         Obserwacja transgraniczna,

2.1)      Art.40:

          Funkcjonariusze Umawiających się Stron, którzy w ramach postępowania przygotowawczego nadzorują w ich kraju osobę podejrzaną o udział w podlegającym ekstradycji przestępstwie, są upoważnieni do obserwacji na terytorium innej Umawiającej się strony , która wyraziła zgodę na transgraniczną obserwację w odpowiedzi na przekazany uprzednio wniosek o udzielenie pomocy.

2.2)      obserwacja transgraniczna – warunki przeprowadzenia

          Funkcjonariusze prowadzący obserwację powinni postępować zgodnie z prawem Strony, na której terytorium działają; powinni stosować się do nakazów właściwych organów lokalnych.

          funkcjonariusze muszą posiadać w trakcie prowadzenia obserwacji dokument stwierdzający, że zgoda na prowadzenie obserwacji została wyrażona – nie dotyczy obserwacji w trybie pilnym.

          Funkcjonariusze prowadzący obserwację powinni być w stanie udowodnić w każdym momencie, w jakim charakterze występują.

          Funkcjonariusze prowadzący obserwację mogą w jej trakcie posiadać broń służbową, chyba że Strona wezwana wyraźnie się temu sprzeciwi; jej użycie dozwolone jest jedynie w przypadku obrony koniecznej.

          Wejście do mieszkań oraz miejsc nieprzeznaczonych do użytku publicznego jest zabronione.

          Funkcjonariusze prowadzący obserwację nie mają prawa do przesłuchiwania ani zatrzymania osoby obserwowanej.

          Każda czynność będzie przedmiotem sprawozdania przedstawionego organom Strony, na której terytorium miała ona miejsce; funkcjonariusze dokonujący obserwacji mogą zostać wezwani do osobistego stawiennictwa.

          Organy Strony, której funkcjonariusze prowadzili obserwację, udzielają na życzenie organów Strony, na której terytorium obserwacja miała miejsce, pomocy w prowadzeniu postępowania wszczętego w następstwie przeprowadzonej obserwacji, w której uczestniczyli, a także w postępowaniu sądowym.

2.3)      Obserwacja pilna – art. 40.2 KWS

może nastąpić w wypadku następujących czynów karalnych:

a)         zabójstwo;

b)         morderstwo;

c)         zgwałcenie;

d)         podpalenie;

e)         fałszowanie pieniędzy;

f)          rozbój z użyciem broni i paserstwo; .

g)         wymuszenie rozbójnicze;

h)         porwanie i przetrzymywanie zakładników;

i)          handel ludźmi;

j)          nielegalny handel narkotykami i substancjami psychotropowymi;

k)         przestępstwa przeciwko regulacjom dotyczącym broni i materiałów wybuchowych;

l)          spowodowanie zniszczeń przy użyciu materiałów wybuchowych;

m)        nielegalny transport trujących i szkodliwych odpadów;

n)         przemyt ludzi;

o)         wykorzystywanie seksualne dzieci.

2.4)      Organy uprawnione do prowadzenia obserwacji transgranicznej:

          Każde państwo podpisujące KWS podaje w art. 40 ust. 4 listę organów uprawnionych do prowadzenia obserwacji transgranicznej.

 

            Reasumując, forma działań jaką jest obserwacja transgraniczna pozwala funkcjonariuszom danego państwa kontynuowania rozpoczętej obserwacji na terenie państwa sąsiadującego w pilnych przypadkach lub też w trybie zwykłym na przekazanie obserwacji funkcjonariuszom państwa sąsiadującego na podstawie odpowiedniego wniosku.

            W przypadku prowadzenia obserwacji w trybie zwykłym nie ma  ograniczeń ani czasowych ani terytorialnych, w trybie pilnym istnieje obowiązek dostarczenia wniosku o obserwacje w ciągu 5 godzin od przekroczenia granicy.

3.         Pościg transgraniczny

3.1)      Art. 41:

a)         Ściganie osoby, która została przyłapana na gorącym uczynku popełnienia albo udziale w popełnianiu przestępstwa określonego Konwencją.

b)         ściganie osoby, która uciekła z ośrodka zatrzymania lub wykonania kary

3.2)      pościg transgraniczny – warunki przeprowadzenia

a)         konieczność nawiązania kontaktu, w momencie przekraczania granicy, z właściwymi władzami Umawiającej się Strony, na której terytorium pościg ma mieć miejsce

b)         konieczność przestrzegania prawa wewnętrznego państwa, na którego terytorium pościg jest prowadzony

c)         możliwość prowadzenia pościgu wyłącznie przez granice lądowe

d)         zakaz wchodzenia do mieszkań i pomieszczeń niedostępnych publicznie

e)         możliwość udowodnienia funkcji służbowych przez prowadzących pościg - poprzez noszenie munduru lub opaski na ramieniu bądź przez oznakowania umieszczone na ich środkach transportu – zgodnie z odpowiednio podpisanymi umowami bilateralnymi.

f)          prawo posiadania broni przez prowadzących pościg (użycie tylko w przypadku obrony koniecznej).

g)         obowiązek złożenia raportu z przeprowadzonego pościgu.

3.3)      Przestępstwa będące podstawą pościgu transgranicznego

a)         zabójstwo,

b)         nieumyślne spowodowanie śmierci

c)         gwałt,

d)         podpalenie,

e)         fałszowanie pieniędzy

f)          kradzież z włamaniem i rozbój kwalifikowany oraz paserstwo

g)         wymuszenie

h)         porwanie i przetrzymywanie zakładników,

i)          handel ludźmi,

j)          nielegalny handel środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi,

k)         naruszenie obowiązujących przepisów w dziedzinie broni i materiałów wybuchowych,

l)          umyślne spowodowanie szkody z użyciem materiałów wybuchowych,

m)        nielegalny przewóz toksycznych i niebezpiecznych odpadów,

n)         niezatrzymanie się oraz niepodanie szczegółowych danych po wypadku, którego skutkiem jest śmierć lub poważne uszkodzenie ciała.

użycie stroju cywilnego w połączeniu z wykorzystaniem nieoznakowanych środków transportu pozbawionych powyższych oznaczeń jest zabronione;

3.4)      Organy uprawnione do prowadzenia obserwacji transgranicznej:

          Każde państwo podpisujące KWS podaje w art. 41 ust. 7 listę organów uprawnionych do prowadzenia pościgu transgranicznego.

3.5)      Regulacje dot. pościgu z poszczególnymi państwami:

          W przypadku pościgu transgranicznego istnieje możliwość wprowadzenia przez sąsiadujące państwa ograniczeń zarówno terytorialnych jaki i ram czasowych w jakich dopuszczalne jest prowadzenie pościgu.

Reasumując, pościg transgraniczny jest formą współpracy międzynarodowej pozwalającej na kontynuowanie wszczętego na swoim terenie pościgu na terytorium sąsiadującego państwa. Pościg taki prowadzi się do chwili przejęcia go przez właściwe organy sąsiedniego państwa, w wyjątkowych sytuacjach dopuszczalne jest ujęcie ściganego, ale tylko w celu przekazania właściwym organom.Regulacje dotyczące SIS ujęte w KWS – Tytuł IV

4.         SIS

4.1)      Utworzenie SIS:

W dniu 25 marca 1995 r. podstawie art. 92 Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen został utworzony System Informacyjny Schengen

4.2)      Zadanie SIS:

4.3)      Art. 93 KWS :

zadaniem SIS jest (…) zapewnienie utrzymania porządku i bezpieczeństwa publicznego, w tym bezpieczeństwa państwa, a także umożliwienie stosowania postanowień dotyczących przepływu osób, zawartych w Konwencji, na terytorium Umawiających się Stron za pomocą informacji przekazywanych w systemie.

4.4)      Definicja:

          SIS to złożony system zbierania i transferu informacji, połączony z komputerową bazą danych o osobach niepożądanych na terenie państw Schengen.

          Umożliwia wymianę informacji o osobach i rzeczach pomiędzy państwami członkowskimi za pośrednictwem jednostki centralnej (C-SIS) w Strasburgu.

4.5)      Przedmiot działania:

a)         poszukiwanie osób celem ujęcia, ustalenia pobytu, aresztowania – art. 95, 97, 98 KWS

b)         poszukiwanie rzeczy (5 kategorii) – art. 100 KWS,

c)         obserwacja policyjna / ukierunkowana kontrola osób i pojazdów – art. 99.2 i 99.3 KWS,

d)         odmowa wjazdu dla cudzoziemców państw trzecich lub deportacja w przypadku zastania ich na terenie kraju – art. 96.

4.6)      Komponenty:

a)         C.SIS (Central SIS)

komputer centralny mieszczący się w Strasburgu mający za zadanie:

          działanie jako techniczna jednostka wspierająca,

          utrzymanie gotowości danych ujętych w SIS do przeprowadzenia zautomatyzowanego zapytania,

          integralność/synchroniczność danych,

          jednostka centralna dla N.SIS.

b)         N.SIS (National SIS) krajowa jednostka techniczna:

krajowy węzeł SIS mający za zadanie:,

          utrzymanie gotowości danych ujętych w SIS do przeprowadzenia krajowego zautomatyzowanego zapytania,

          zaopatrywanie krajowych systemów policyjnych w dane SIS.

c)         SIRENE

Supplementary Information Request at the National Entry - żądanie dodatkowych informacji w krajowej placówce wejściowej:

          zdobywanie informacji,

          przekazywanie informacji,

          koordynacja,

          konsultacje.

4.7)      Struktura przechowywania danych w SIS:

          wszystkie ważne dane do poszukiwań/pościgu w każdym systemie krajowym,

          państwo pochodzenia (zastrzeżenie) przekazane do C.SIS,

          C.SIS przekazuje do wszystkich innych N.SIS,

          wywołanie poprzez systemy krajowe,

          równoległe przechowywanie danych.

4.8)      Wykorzystanie danych

          Dane zawarte w SIS wykorzystywane są podczas kontroli granicznej, policyjnej, celnej oraz podczas wydawania wiz i zezwoleń na pobyt w stosunku do obywateli państw trzecich.

          Kontroli tej podlegają teoretycznie wszystkie osoby przekraczające granice zewnętrzne obszaru Schengen – choć ostateczna decyzja należy do funkcjonariuszy służb granicznych

 

 

5.         Rodzaje wpisów występujących w SIS

5.1)      Wpisy w SIS

a)         Zakres danych w SIS:

(art. 94 ust. 3, zdanie 1 KWS):

          Nazwiska i imiona i wszelkie pseudonimy,

          Szczególne niezmienne cechy fizyczne (np. blizny),

          Pierwsza litera drugiego imienia,

          Miejsce i data urodzenia,

          Płeć,

          Obywatelstwo,

          Wskazówka do osoby (uzbrojony, agresywny, uciekinier)

          Powód wpisu

          Działania, które mają zostać podjęte.

          Rodzaj przestępstwa (dotyczy wyłącznie art. 95)

Uwaga!!!

          Z rejestracji w SIS należy zrezygnować tylko wtedy, gdy wiadomo jest, że poszukiwana osoba przebywa wyłącznie na terenie kraju.

W przypadku pozytywnego wyniku sprawdzenia w SIS należy niezwłocznie skontaktować się z krajowym Biurem SIRENE

Obowiązuje zasada, że funkcjonariuszowi policji na miejscu udzielana jest przez SIS wyraźna dyspozycja działania.

5.2)      Wpis zgodnie z art. 95 KWS – zatrzymanie celem ekstradycji:

          Zaistnienie czynu karalnego zagrożonego ekstradycją lub Europejskim Nakazem Aresztowania.

          Nie ma obowiązku wprowadzania wszystkich poszukiwanych do SIS, każdy karaj sam decyduje o tym, czy daną osobę będzie ścigał międzynarodowo czy lokalnie.

5.3)      Wpis zgodnie z art. 96 KWS – odmowa wjazdu.

            Zarejestrowane mogą być tylko osoby, które nie są obywatelami jednego z państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej.

            W przypadku cudzoziemców wymagane jest aby były to osoby:

          skazanie za czyn karalny, zagrożony karą pozbawienia wolności przynajmniej jednego roku,

          wobec których istnieje uzasadnione podejrzenie, że osoba popełniła ciężkie czyny karalne, łącznie z tymi w sensie art. 71 KWS lub istnieje podejrzenie, że planuje je na obszarze państw Traktatu Schengen, 

          wpis dot. odmowy wjazdu cudzoziemcowi z państwa trzeciego

5.4)      Wpis zgodnie z art. 97 KWS – poszukiwanie osób celem aresztowania i ustalenia miejsca pobytu:

          Dane dotyczące osoby lub osób zaginionych, które dla ich własnej ochrony lub w celu zapobiegania zagrożeniom powinny być tymczasowo oddane pod opiekę policji.

          Przekazywanie danych na temat pełnoletnich osób zaginionych zależy od zgody zainteresowanej osoby.

5.5)      Wpis zgodnie z art. 98 KWS – ustalanie miejsca pobytu:

Dane dotyczące:

a)         świadków,

b)         osób wezwanych do stawienia się przed organami sądowymi w związku z postępowaniem karnym w celu poniesienia odpowiedzialności za czyny, za które są ścigane,

c)         osób, które powinny odbywać wyrok w sprawie karnej,

d)         wezwanych do stawienia się w celu odbycia kary pozbawienia wolności,

5.6)      Wpis zgodnie z art. 99 KWS – celem niejawnej rejestracji:

            Artykuł ten dopuszcza wprowadzenie do SIS danych dotyczących osób lub pojazdów w przypadku gdy:

          jeśli istnieje wyraźny dowód, że dana osoba zamierza popełnić przestępstwo lub popełnia liczne i szczególnie poważne przestępstwa; lub

          jeśli ogólna ocena danej osoby, w szczególności na podstawie wcześniej popełnionych przestępstw, daje powód do przypuszczenia, że powyższa osoba popełni szczególnie poważne przestępstwa w przyszłości.

            Do celów niejawnego nadzoru mogą być zbierane oraz przekazywane organom wprowadzającym wpis w przypadku kontroli granicznej lub innych kontroli policyjnych i celnych przeprowadzanych w ramach danego kraju wszystkie lub niektóre poniższe informacje:

          fakt,  że stwierdzono obecność rejestrowanej osoby lub pojazdu;

          miejsce, czas i przyczyna kontroli;

          trasa oraz cel podróży;

          osoby towarzyszące danej osobie lub przewożone pojazdem;

          przewożone przedmioty;

          okoliczności, w których osoba lub pojazd zostały odnalezione.

b)         Również, jeśli przepisy danego kraju na to zezwalają tak osobę lub pojazd można poddać przeszukaniu w celu ścigania przestępstw lub zapobieżeniu zagrożeniom dla bezpieczeństwa publicznego

5.7)      Wpisy zgodnie z art. 100 KWS – Poszukiwanie przedmiotów

a)         Rejestracji podlegają przedmioty niezbędne celem zajęcia lub wykorzystania w charakterze dowodu w postępowaniu karnym.

b)         Rejestruje się:

          skradzione pojazdy powyżej 50 ccm; - SIS I

          skradzione przyczepy powyżej 750 kg; -  SIS I

          broń palna (utracona lub wykorzystana w niewłaściwy sposób); - SIS I

          dokumenty tożsamości (wypełnione i in blanco - utracone lub wykorzystane w niewłaściwy sposób); - SIS I

          banknoty; - SIS I.

 

6.         Wykorzystanie danych.

          Zgodnie z art. 93 KWS System Informacyjny Schengen ma za zadanie, zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji, zapewnić utrzymanie porządku i bezpieczeństwa publicznego, w tym bezpieczeństwa państwa, a także umożliwić stosowanie postanowień dotyczących przepływu osób, zawartych w niniejszej Konwencji, na terytorium Wysokich Umawiających się Stron za pomocą informacji przekazywanych w tym systemie.

          W trakcie gromadzenia informacji w celu prowadzenia niejawnego nadzoru  należy czuwać, aby nie narazić na niebezpieczeństwo dyskretnego charakteru prowadzonego nadzoru w celu prowadzenia niejawnego nadzoru

          Zobowiązana Umawiająca się Strona może dołączyć do zgłoszenia w rejestrze krajowego działu Systemu Informacyjnego Schengen, adnotacje mające na celu zakazanie, z zatarciem wspomnianej adnotacji włącznie, wykonania zalecanego postępowania przy zastosowaniu zgłoszenia w celu prowadzenia niejawnego nadzoru lub przeprowadzenia szczegółowej kontroli. Adnotacja powinna być zatarta najpóźniej dwadzieścia cztery godziny po dokonaniu zgłoszenia, o ile Wysoka Umawiająca się Strona nie odmówi wnioskowanego postępowania z przyczyn prawnych lub ze szczególnych względów. Nie naruszając adnotacji lub decyzji odmownej, pozostałe Wysokie Umawiające się Strony mogą wykonać postępowanie wnioskowane w zgłoszeniu.

          Dostęp do wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen danych, jak również prawo do bezpośredniego korzystania z nich są zastrzeżone wyłącznie dla organów odpowiedzialnych za:

          kontrolę graniczną;

          inne kontrole policyjne i celne przeprowadzane wewnątrz kraju, jak również za koordynowanie tych kontroli.

          Ponadto dostęp do wprowadzonych danych zgodnie z art. 96, jak również prawo do bezpośredniego korzystania z nich mogą być wykonywane przez organy, które są odpowiedzialne za wydawanie wiz, przez organy odpowiedzialne za badanie wniosków o wydanie wiz, jak również przez organy odpowiedzialne za wydawanie zezwoleń na pobyt i za zarządzanie pobytem cudzoziemców w ramach stosowania postanowień niniejszej Konwencji o przepływie osób. Dostęp do danych jest regulowany przepisami prawa wewnętrznego każdej Umawiającej się Strony.

          Użytkownicy mogą kierować pytania dotyczące jedynie tych danych, które są niezbędne do wykonania ich misji.

          Każda z Umawiających się Stron przekazuje Komitetowi Wykonawczemu listę właściwych władz, które są uprawnione do bezpośredniego korzystania z danych wprowadzonych do Systemu Informacyjnego Schengen. Na liście tej dla każdego organu są wyszczególnione dane, o jakie może zabiegać i w jakim celu.

6.2)      Regulacje dotyczące Biura SIRENE.

Zasada działania oraz zadania Biura:

          Działa na podstawie prawa krajowego oraz zaleceń określonych w Konwencji Wykonawczej Schengen i Podręczniku SIRENE,

          Funkcjonuje w każdym państwie leżącym na Obszarze Schengen,

          Nadzoruje wymianę informacji i podejmuje działania zgodne z prawem krajowym i KWS.

          Realizuje wymianę informacji uzupełniających dla danych zawartych w SIS,

          Obsługuje krajowy węzeł informatyczny N – SIS ( kontrola działania, administrowanie systemem, analiza danych prowadzenie statystyk, wykrywanie błędów)

          Sprawuje funkcję przedstawiciela kraju na forum państw Schengen

 

6.3)      Regulacje prawne KWS dotyczące ochrony danych osobowych,

          Dane zawarte w SIS mogą zostać wykorzystane wyłącznie w celach ustanowionych dla każdej kategorii określonych w art. 95 – 100.

          Zabronione jest kopiowanie danych wprowadzonych przez inne kraje z SIS do systemów krajowych.

          Zmiana kategorii rejestracji wprowadzonej przez inny kraj jest możliwe jedynie w uzasadnionych przypadkach, po uzyskaniu zgody tego kraju.

          Dane zawarte w SIS nie mogą być wykorzystywane do celów administracyjnych.

          Co dziesiąte sprawdzenie danych osobowych powinno być zarejestrowane w celu umożliwienia kontroli wykorzystania systemu.

          Jeżeli działania, których wykonania żąda strona rejestrująca w SIS informację nie mogą być wykonane, ponieważ sprzeczne są z normami prawa strony sprawdzającej, należy poinformować o powyższym stronę rejestrującą.

          Każda osoba ma prawo uzyskania informacji jej dotyczących wprowadzonych do SIS. Zasady udostępniania tych informacji regulowane są przez prawo wewnętrzne. Informacji, o jakich mowa była wcześniej, nie wolno przekazywać, jeżeli może to przeszkodzić w wykonaniu działania prawnego zawartego we wpisie lub może naruszyć prawa osób trzecich.

          Dane wprowadzone przez inny kraj można udostępnić tylko po uprzednim uzyskaniu zgody tego kraju

          Każda osoba może wystąpić z żądaniem sprostowania lub usunięcia danych jej dotyczących zawartych w SIS.

          Dane zawarte w SIS powinny być weryfikowane, celem określenia ich dalszej przydatności. Okresy przechowywania danych zależą od rodzaju zapisu i powodu jego wprowadzenia.

          Dane skreślone (odwołane) przechowywane są w jednostce centralnej (CSIS) jeszcze przez rok od chwili ich odwołania, po czym są niszczone.

6.4)      Wymogi nakładane na państwo – użytkownika SIS:

          kontrola dostępu do sprzętu - uniemożliwienie dostępu osobom nieupoważnionym do sprzętu służącego do przetwarzania danych osobowym;

          kontrola nośników danych - uniemożliwienie nieautoryzowanych manipulacji danych zawartych na nośnikach;

          kontrola gromadzenia danych – nadzór nad procesem wprowadzania, modyfikacji oraz usuwania informacji;

          kontrola użytkownika – uniemożliwienie wykorzystywania urządzeń przez osoby nieupoważnione;

          kontrola dostępu do danych – zapewnienie, aby użytkownik systemu maił dostęp wyłącznie do danych niezbędnych mu do realizacji zadań służbowych;

          kontrola transmisji danych;

          kontrola dostarczania danych – umieszczanie w systemie danych o osobie wprowadzającej i czasie ich wprowadzenia;

Pliki do pobrania

Powrót na górę strony